9 Aralık 2011 Cuma

UMRUM DIŞI DEMEK İSTİYORUM AMA... NEDENSE YİNEDE ALDIRIŞ ETMEDEN GEÇEMİYORUM :(

              Kimileri kimilerini kardeş gibi sever, kimileri kimilerini bir sevgili edası ile sever ve kimileride kimilerini bir anne baba edası ile sever... SEVMEKTE GÜZEL ŞEYDİR BU ARADA... Bende etrafımdaki insanları nedense genelde sadece bir kardeş edası ile severim, nedeni bilinmez? Bu sorunun cevabınıda nitekim çoğu zaman kendime sordum, sormadımda değil... Kendime verdiğim cevablar her ne kadarda beni tatmin etmesede cevaplarım belliydi... ( Ya aramızdaki mesafelerden dolayı kardeşlerime olan özlemim... Ya bir aile ortamını çoğu zaman yaşayamamanın özlemi... Ya her hangi bir kızın şu ''KAHROLASI'' üniversite ortamında başına en ufak bir şey gelmesin diye uğraşma sebebim...) Ne olduğunu bende tam olarak bilemedim malesef... :(

              Not: kimseyi bir anne yada baba edası ile sevmedim, sevmemde... Annemi daha doyamadan kaybetmemin sebebinden dolayı kimseyi anne edası ile sevmem... Babamıda bir erkek çocuğu olarak hep bir idol olarak seçtiğimden dolayı kimseyi baba edası ile sevmem...
             
              Bir kaç saat önce kardeşim gibi sevdiğim ve çok fazla değer verdiğim bir bayan arkadaşımın öz kız kardeşi tarafından kendimce ağır hakaretlere maruz kaldım... Sebebi ablası ile aramızdaki küçük bir espiri, küçük bir şaka... Neymiş hanım efendi rahatsız oluyormuş bu konudan, tamam anlarım rahatsızlığınıda... Canım, şekerim, güzel kardeşim, senin ablana şu Ankara gibi yavşak şehirde, ''O''kadar yavşak acımasızca davrandıki, sen bile bunların çoğu zaman farkında olmadın... büyük bir derdin varmış edası ile ortalığı bir birine katıp ŞILTAKCILIK yaptın... hiç oturup karşısına adam akıllı sordunmu?

-Abla senin derdin ne?
-Neden bu kadar üzgünsün?
-Etrafındaki insanlara neden YALANCI gülücükler saçıyorsun?

              Hiç ablanın içindeki kanayan yaranın farkına vardın mı?

              Bunları düşünmeden birde bana kalkıp haddin olmayan sözlerde bulunuyorsun... Aklınca büyüklük taslayıp bana ders vermeye çalışıyorsun...

              KİMSE KUSURA BAKMASIN ama bu saatten sonra insanlığı ve/veya adamlığı bir başkasından öğrenecek değilim... Hayatımın her evresinde kendi doğrularımın peşinden koştum ve aldığım kararların arkasında durmayı bildim.... BEDELİ ne olursa olsun...

              Senin o hayal dünyanda halen dünya toz pembe olabilir ve insanların polyannacılık oynayabilir ama, kusura bakma gerçek hayatta herkesin kendine göre ağır bedeller ödediği kararları ve taşıyamayacağı ağir yükleri vardır sırtlarında...

              İnsanların bir başka insanı eleştirme hakkı daima vardır tabiki, bu konuda hiç zaman için sözüm olmaz ve de olamaz... AMA bu eleştirinin dozu kaçarsa ve kasten kaçırılmaya çalışılırsa, eleştireyim derken haddsizlik yapıp hakaret edilirse elbette benim hayatta aldığım kararlar karşısında ödediğim ağır bedeller olduğu gibi, ''O'' kişide bu hakareti karşısında Ağır bedeli öder...

              Ben eğlenmeye düşkün biri olarak görünebilirim... Gülmek ve güldürmek için şekilden şekile girip şebeklik yapabilirim... Ama unutulmaması gereken birşey varki bende ağır bedeller ödedim benimde içimde halen sızlayan yaralarım var...

              Kimi zaman geçmişte yaptığım hataları zamanı geri alıp düzeltemediğim ve bundan dolayı ağır vicdan azabı çektiğim için bir nebze olsun unutmak pahasına SAHTE gülücükler bende saçıyorum... Ve kırdığım kalplerin üzerimden ahını alması için herkesin yüzünü güldürmeye elimden geldiğimce yardım etmeye çalışıyorum...

              BELKİDE HERKESİ BİR KARDEŞ EDASI İLE SEVMEMİN ANA NEDENİ BUDUR...

              Bilemiyorum ama... Bildiğim bir şey var ÖZÜR DİLERİM hata bende... Eskiden kalma bir rahatsızlığım var SENİN GİBİ HER GÖRDÜĞÜMÜ İNSAN SANIYORUM... özür dilerim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder